New Delhi

De vlucht naar New Delhi verliep prima en wij zijn op tijd geland. Mijn twee neven Rajesh en Rajat hebben ons opgehaald. Beide heren zijn heel blij om ons weer te zien. Wij hebben met z'n allen altijd heel veel lol dus deze week wordt het genieten. Ik moet hier voor het project ook afspraken maken dus is er weinig tijd voor ' sightseeing' . Het weer is gunstig, de temperatuur is tussen de 29 en 25 graden in. Alleen 's avonds koelt het wat af maar een trui is voldoende. Tussen de afspraken en familiebezoeken door heb ik ook tijd om te shoppen, eindelijk, ha ha. Al die mooi gekleurde kleding, sieraden en schoenen. We moeten toch maar weer een koffer erbij kopen maar dat is natuurlijk niet erg.

En, vandaag is alweer de laatste dag van ons verblijf hier in New Delhi en van onze bijzondere vakantie. Wij zijn met mijn tante, twee neven en een nicht naar de Moghul Gardens in Rashtrapati Bhawan (de Presidentiele vertrekken) geweest. De tuinen zijn slechts voor 1 maand in februari open voor het publiek. Jammer dat wij daar geen foto's mogen maken. Zoals bij ieder openbare gelegenheid in India is hier de beveiliging aanwezig en je moet door de security check. Je mag zelfs geen mobiel naar binnen meenemen. Omdat het zondag is, is enorm veel publiek aanwezig dus de rijen zijn lang. Omdat wij van het buitenland komen, hoeven wij niet in de rij te staan en mogen wij de rijen wachtende Indiers passeren. Nou, dat is dus weer voor ons een gemak, ha ha. De tuinen zijn heel mooi aangelegd en het is zeker een bezoek waard. Daarna gaan wij bij Haldiram eten: alles wat typisch Indiaas is zoals ' goolgappee, chat, cholle bhaturee, en jalebee, heerlijk. hmm

Morgen vliegen wij terug via London, naar Amsterdam. De tijdis omgevlogen, zowel in Australie als in India. Jammer, want het is echt heel bijzonder geweest. Wij zijn blij dat wij de kinderen weer zien want vijf weken zonder ze is toch lang. Gelukkig hebben zij en andere vrienden, familieleden en collega's regelmatig via de reis blog reacties en commentaar gegeven. Dat vonden wij heel leuk. Bedankt voor al die reacties op de verhalen en de foto's.

Goodbye India and Hallo Home.

Mumbai (Bombay)

Van mijn geboorteland reizen wij nu door naar mijn land van herkomst. Dit is toch wel heel bijzonder en geeft mij een apart gevoel. Mumbai ken ik niet en ik wil al heel lang hiernaar toe. Deze stad met de ‘slums', bollywood films en de met armoede en rijkdom bezaaide straten, heeft altijd iets mysterieus in zich gehad maar na het lezen van het boek Shantaram (een op waarheid gebaseerd verhaal waarin een gevluchte gevangene uit Australie zijn intrek neemt in Mumbai) ben ik nog meer nieuwsgierig geworden en wil met eigen ogen alles zien. Of je het gelooft of niet, ook hier heb ik een familielid wonen. Het is Sunita, de dochter van mijn moeders broer, dus een volle nicht. Dit is de eerste kennismaking, alleen mijn moeder heeft haar weleens gezien en, dat is jaren geleden. Zij kent mij ook alleen van verhalen of foto's van ons die mijn oom had. Ze is pas 5 dagen geleden getrouwd en ze komt samen met haar man Subhanshu ons ophalen. Wij komen aan om twee uur s nachts van Perth en onze eerste kennismaking is dus Mumbai by night. De straten zijn behoorlijk leeg en hier en daar zie je straathonden. Verder is het rustig. De rit naar het hotel duurt even, daarna met elkaar chai drinken en naar bed. We hebben afgesproken dat ze om 12.00 uur ons komen halen en dan gaan wij Mumbai echt zien.

Zoals altijd is tijd in India een relatief begrip. Een tijdstip afspreken, betekent dat je ook rekening moet houden met wat wij noemen ‘Indian Standard time'. Dat wil zeggen, hou rekening mee dat het later wordt. Wij worden dus om 13.00 uur opgehaald (ipv 12.00 uur). Theo is al zo ingeburgerd dat hij dit anticipeert en had voorspeld. Maar daarna hebben wij in een kort tijdbestek een rit gemaakt via de Marine Drive, de kustlijn van Mumbai via Juhu Beach, Bandra, Worli, Andheri en nog meer wijken. Maar als eerst, stoppen wij bij een Ganpati temple Sidhivinayak. Er wordt uitgelegd dat als je iets nieuws wil beginnen, dan moet je eerst beginnen met een bezoek aan deze temple. Dan zal je project/werk succesvol zijn. Er staat een hele lange rij mensen die allemaal naar binnen willen. Wij hoeven niet in de rij te staan. Een man wenkt naar ons en geeft aan dat als we snel naar binnen willen, dan kan hij dat regelen. Dat kost natuurlijk wat. Dus met een briefje van RS 500,-- , loop je onder begeleiding naar de ingang, geef je je schoenen af bij hem als bewaking en binnen twee telen sta je binnen. Welcome to Bombay and the country of Baksheeh (een vergoeding). Voordat ik de temple binnen loop hoor ik dringend in mijn oor: make a wish, make a wish. Dat doe ik dan maar,...

Daarna rijden wij naar het Hajwali Mosque, Mumbai Derby Race course, Cricket ground at the Central Library Area, Gateway of India, Taj Hotel (waar de terroristen 2 jaar geleden onwijs ravage hebben gericht) Marine Drive, Hanging Garden waar niets hangt (ha ha), langs ongelofelijke lange straten met winkels (en, ik mag nog niets kopen), langs de huizen van heel beroemde Bollywood acteurs zoals Sharuk Khan en Amitabh Bachan, Malaba Hills, en Lockan Area om de zonsondergang via een terras en nog veel meer te zien. 's Avonds eten wij in een Dhaba en drinkt Theo Indian Bier (Kingfisher) en ik neem rode wijn van Cabernet/Shiraz druivensoort uit India (Sula). Beide smaken heerlijk...........uhm.

Ja, we hadden slechts 1 dag in Mumbai maar wij hebben heel veel kunnen zien. Tussendoor kletsen wij natuurlijk veel over allerlei onderwerpen met onze ‘nieuwe familieleden' en wij leren ze kennen als twee zeer ambitieuze jonge mensen met een hart op de juiste plek. Naast hun werkervaring zijn ze lid van een organisatie die zich het lot aantrekt van (straat)honden in Mumbai, Animals matter to me. Al met al een heel leuk ervaring. Omdat wij elkaar nog langer willen zien, spreken wij af dat ze in het weekend ook naar New Delhi vliegen. Wij gaan nu alvast naar Delhi. Ik vond het heel jammer om Australie gedag te zeggen, maar nu ik hier ben, vind ik dit ook heel leuk :-). dit is de laatste etappe van onze bijzondere reis. Nog 1 week te gaan...Wordt vervolgd.

Perth

Na een heerlijk ontbijt vertrekken wij naar het vliegveld want ons vlucht gaat om 10.00 uur. Inchecken is een peulenschil, niemand maakt zich druk dat onze koffers overvol zijn en aardig aan het gewicht. Terwijl we wachten, schrijven wij twee kaarten naar de ouders en mailen even naar de kinderen. De vlucht is op tijd en alles gaat volgens planning. Een half uur in de lucht en dan is het anders want de piloot moet terugkeren. Een radar is kapot en wij moeten terug naar Alice Springs. Nou, dit is heel anders dan gepland maar veiligheid voor alles... Lang verhaal kort te maken, na een vertraging van 4 uur zijn we weer in hetzelfde vliegtuig ingestapt. De onderdelen zijn niet voorhanden dus de technische dienst heeft de lekkende radar vervangen door een radar van een ander vliegtuig uit te halen die klaar staat om naar Cairns te vertrekken. Vervolgens is voor het ander vliegtuig een nieuw radar besteld en onderweg met de vlucht vanuit Adelaide. Door deze actie is nu de vlucht naar Cairns twee uur vertraagd. Wat een toestanden...Ok, maar wij zijn in de lucht en ik werk het blog verder bij terwijl we vliegen!

In Perth is het al 5 uur in de middag als wij in het hotel inchecken en er is niet meer veel tijd om de stad te verkennen. Toch gaan wij erop uit. Wij nemen de Blue Cat, een gratis bus die binnen het centrum cirkel rijdt maar na 4 haltes stappen wij al uit. De avondspits maakt dat de bus niet vooruit te branden is.

Wij zijn al op de St. George Terrace in het centrum. Een wandeling langs de winkels brengt ons langs de mooiste gebouwen en stegen die wij tot nu hebben gezien. Dit is ook heel leuk. We kopen wat souvenirs voor het thuisfront en gaan vervolgens in een Green restaurant eten. Het restaurant heeft duizend plantenpotten aan de gevels hangen en alles wat binnen gemaakt wordt of als interieur dient is van natuurproducten gemaakt. Heel bijzonder om op houten stoelen te zitten en de menukaart van eco-papier door te nemen. Het eten is apart maar wel lekker. Daarna gauw terug naar het hotel want het kaarsje is bijna uit!

De volgende ochtend zijn we vroeg op. Het is onze laatste dag in Australie en wij willen nog van alles doen. Wij beginnen met hardlopen langs de Swan River en bekijken de Bells Tower, WACA (jawel, BT), en het Herrison eiland. Het is ieder keer een bijzondere ervaring om de stad al hardlopend te bekijken. Daarna gauw douchen, ontbijten, internetten en weer naar buiten. Deze keer kiezen wij om met fietsen nog twee uurtjes door te brengen in Perth. Ik moet even wennen aan de mountainbike en het is een beetje klungelen met mijn tas. Deze kan ik natuurlijk niet achterlaten want we hebben al uitgecheckt en ons vlucht vertrekt pas s middags. Na een half uur zijn we terug want het is bloedheet en de zon brand heel erg op de huid. Als alternatief kiezen wij ervoor om bij het zwembad te vertoeven. Om 13.00uur brengt de taxi ons naar het vliegveld. Bij het inchecken blijkt toch echt dat wij ruim boven de toegestaan hoeveelheid bagage bij ons hebben. Het is bijna komisch om dan nog in je koffers te graaien naar spullen die je weg kan gooien om het gewicht naar beneden te brengen. Na veel vijfen en zessen is het toch gelukt en wij zitten in het vliegtuig. Deze vertrekt op tijd en deze keer hoeven wij niet meer terug te keren. Dat is nou jammer want in mijn hart ga ik niet weg uit Australie. Wij hebben het hier ontzettend naar ons zin gehad en willen hier zeker terug komen. Er is nog zoveel wat wij in Perth nog niet hebben gezien, eigenlijk in Australie nog niet hebben gezien. Met een traan en een snik neem ik afscheid van mijn geboorteland. Het is voor mij een heel bijzondere ervaring geweest om terug te keren naar zoveel jaren. Wij nemen hele mooie herinneringen mee en komen hier graag terug.

Centraal Australie (Het Red Centre)

Okee, wij zijn onderweg naar het midden van dit gigantische land. Onze 3 daagse reis kent 9 personen in totaal, paar ‘Welsh' meiden, Zwitserse en Franse jongens en 1 Ier. Het gezelschap is gevarieerd maar dat is ook heel leuk. Na het ophalen van deze mensen, rijdt de toergids Wayne, door naar een Kamelenkamp. Dat is de eerste stop waar je voor 6 dollars, 5 minuten op een kameel kan rijden. Is leuk om te zien maar niet voor ons bestemd. Wij gaan voor de koffie en een sandwich met bacon en eggs. Daarna rijdt de bus door totdat wij bij Ayers Rock Ressort aankomen. Onze eindbestemming voor deze dag is het tentenkamp want we gaan kamperen, ha ha. Het is bloedheet in de tenten en de vliegen zijn een plaag. Veel mensen kopen in de loop van de dag een vliegennet voor hun gezicht. Koen, dat doen wij niet want dat is net zo irritant en je weet er alles van, toch? Dan maar ieder seconde even met de hand wapperen.

Dag 1: Uluru & Kata Tjuta

Na de eerste kennismaking in het kamp vertrekken wij voor een bezoek aan het cultureel centrum en een wandeling bij Kantju Gorge. Deze plekken zijn in het Uluru-Kata Tjuta National Park. In dit park vind je ook de reusachtige Monoliet Uluru wat voor de Aboriginals het heilige gebied is (en beter bekend is als Ayers Rock) en de koepelrotsen Kata Tjuta (beter bekend als de Olga's). Dit is een alternatief plan want de wandeling van de ‘Valley of the Winds' op de Uluru is gesloten vanwege de hoge temperatuur (boven 36 graden). De wandeling brengt ons naar een kloof tussen de rotsen met een magnifiek uitzicht op het uitgestrekte woestijngebied. Helaas moet Theo halverwege stoppen want hij de zolen van zijn wandelschoenen laten los. Later op de avond brengen wij een bezoek aan een plek waar wij de bijzondere zonsondergang en reflectie van dit fenomeen op de monoliet kunnen waarnemen. Op deze plek worden wij getrakteerd op bubbels en toastjes. Daarna is het terug naar het kamp, barbequen met Theo aan het roer. Nico, eindelijk staat Aussie menu op tafel met kamelensaucijzen, kangaroo vlees en biefstuk. We gaan gauw slapen want we moeten weer vroeg op (wekker gaat om 4.30 uur af).

Dag 2: Uluru Base walk & Mala walk

De bus vertrekt om 5.30 uur richting het uitkijkpunt voor de zonsopgang. Met ons rijden hordes bussen naar dezelfde plek. De zonsopgang is wederom schitterend en adembenemend. Het is alleen jammer dat dit zo'n toeristische show is met teveel mensen die allemaal druk bezig zijn de camera's vol te schieten. Daarna beginnen wij aan een 2 uur durende wandeling om de Uluru heen. Het is al aardig warm dus het is goed dat wij een flink voorraad water hebben meegenomen. Om 9.00 uur zijn wij weer terug bij de bus en dan wachten wij op een heuse Aboriginal die de ‘Mala walk' begeleidt. Deze wandeling van anderhalf uur leidt langs plekken die door de Aboriginals zijn gebruikt. De oude tradities en mythologische verhalen geven een beeld weer van het leven van vroeger! Het is vervolgens tijd om terug te gaan naar het kamp voor de lunch. Hierna pakken wij alles in en vertrekken wij naar Kings Canyon. De rit duurt wederom 6 uur en 450 km verder arriveren wij bij de Kings Canyon Ressort. Ook hier gaan wij kamperen. Hier hebben wij anderhalf uur vrij voor het eten en wij komen in gesprek met een Aussie echtpaar dat op weg is van Sydney naar Engeland en dat op de motor, wow! Ze hebben hiervoor 5 maanden uitgetrokken en dit gesprek is heel leuk. Wij zullen ze volgen via hun blog, ha ha.

3^e dag Kings Canyon

Het begint al een gewoonte te worden om vroeg op te staan dus als de wekker om 4.45uur afgaat, is er niets aan de hand. Wij vertrekken nadat wij hebben ontbeten en alles is ingepakt want we komen hier niet meer terug. Op het programma staat een klim naar de top van Kings Canyon. Wij beginnen om 7.00 uur met een steile klim naar de top. Eenmaal daar aangekomen, ligt de hele woestijn (wat nu groen is door de vele regen) aan je voeten. Het is echt wonderbaarlijk mooi. Deze wandeling duurt ruim 3 uur en kent veel klimmetjes tussen de rotsen door. Wij komen langs de ‘Garden of Eden' en 2 watervallen. De foto's geven een beeld van wat wij hebben gezien maar je krijgt het nooit zo op beeld zoals je de werkelijkheid in het echt ziet! ADEMBENEMEND MOOI

Na de lunch duurt de rit terug naar Alice Springs weer eens 6 uur en moe maar voldaan komen wij terug naar Alice Station B&B. In 3 dagen hebben wij 1500 km gereden maar het was zeker de moeite waard.

Deborah haalt ons weer op. Ze heeft ondertussen wat tochtstrippen voor ‘onze kamer' gehaald zodat wij een rustig ‘muisloze' nacht kunnen hebben. Nadat wij de koffers her-ingepakt hebben, gaan wij de stad in voor een Jangles Burger met chips en bier. De smaak van bier hebben wij echt te pakken maar het drinkt zo lekker weg bij deze hoge temperaturen. De volgende dag vertrekken wij met vliegtuig richting Perth. Het is dan de een na laatste dag in Australie. Het is bijna voorbij, snik.

Alice Springs

Wij komen aan na een bijzonder leuke treinreis en wachten even op onze koffers. Zodra ze er zijn, kunnen wij een taxi nemen. Deze zijn niet aanwezig! Deze stad is niet berekend op de toevoer van bijzonder veel toeristen dus moet je hier wachten op 1 van de 4 taxi's die op en af rijden. En, het is geen toeristische seizoen meer, ha ha. Enfin, na een kwartier wachttijd en 5 minuten rit arriveren wij bij Alice Station B&B. Deborah (de eigenares) komt snel buiten en helpt ons met de bagage. Het is een bijzondere vrouw, we leren haar later kennen als iemand die heel veel heeft gereisd en gewerkt in Europa en ze is een beetje excentriek.

Ze woont in een huis wat gemaakt is van oude railbielsen en in haar achtertuin heeft ze een paradijs voor kangaroo's, euro's en vogels. Voedertijd is zes uur in de avond en dan komen alle dieren even langs. Het zwembad ligt naast deze tuin, dus als je erin gaat heb je 1^e rang uitzicht. Ziet er dus helemaal geweldig uit.

Na het afzetten van de bagage, gaan wij gauw de stad in. Eerst brengen wij een bezoek aan de Royal Flying Doctors Station. Een uitleg, film en museum levert heel veel informatie op. Is heel bijzonder om het verhaal achter deze non-profit organisatie te horen. Daarna lopen wij richting de center mall en nemen wij voor de drost een heerlijke bier. Omdat wij de nacht ervoor weinig hebben geslapen (in de trein), nemen wij een 'take away' van (ja wel) het plaatselijke Thai restaurant en gaan terug. Het eten smaakt wederom prima en na wat internet pogingen gaan wij naar bed want de volgende dag worden wij om 5.55 uur opgehaald voor onze driedaagse toer naar Centraal Australie.

De bedden zijn heerlijk en ook het douche. Ik lig net een uur te slapen of ik hoor een hoop kabaal. Blijkt dat Theo Deborah heeft wakker gemaakt want er loopt een muis door de kamer. Blijkt achteraf dat in Alice Springs een plaag is van muizen door de vele regenval van de laatste maanden. Een ‘mouse trap' moet een oplossing bieden voor deze nacht en meer is er nu niets te doen. Ok, ze had ons kunnen waarschuwen maar dat had ze kennelijk vergeten en wij waren dus onaangenaam verrast door dit nachtelijke bezoek. Gauw maar weer slapen want de wekker gaat af om 5.00 uur, shit.

We worden natuurlijk te laat wakker, hebben geen tijd meer voor het ontbijt en worden gebracht naar de ophaalplaats voor de busrit. Komt de bus 10 minuten later. Jammer, we hadden ons achteraf wel een sneetje brood kunnen permitteren. Ach, bij de stop overs, nemen we wel wat.

De Ghan Trein

Wij zijn op tijd om in te checken bij het station. Je hebt wat tijd nodig want de koffers worden apart opgeslagen gedurende de treinreis en wij hebben een overnachtingkoffer bij ons. Bij de ontvangst staat een heuse Aussie steward te wachten en hij zal tot Darwin meerijden. Wij stappen uit bij Alice Springs en hebben dus 25 uur reistijd voor de boeg. Op het moment dat ik de blog bijwerk, resteert nog 2 uurtjes reistijd. De reis is echt super en bijna niet te beschrijven. In een rustig tempo van niet hoger dan 80 km/uur rijd je door een landschap wat bijzonder groen is voor de provincie South Australia en Northern Territory.

Normaliter is de aarde droog en dor maar door de vele regenval van de laatste tijd is het landschap overweldigend groen. Je ziet langs het traject af en toe en koe of schaap en 1 keer hebben wij een groepje Emus gezien. Verder is het verlaten en rustig. In deze 25 uur hebben wij gegeten, gedronken, geslapen en gelezen. Daarnaast hebben wij de zonsondergang gezien en ik kon het niet laten.. ben vroeg opgestaan en heb ook de zonsopgang gezien. Je weet werkelijk niet wat je dan meemaakt.

Wij komen bij van al het hectisch van het reizen met de auto door Australie. Verder is het gewoon genieten van het idee dat je al zoveel moois heb meegemaakt en wij verheugen ons natuurlijk op de volgende uitdaging van kampeersafari in de ‘Outback'.

Adelaide

Duizend foto's later en nadat wij ca. 3000 km hebben afgelegd vanaf Sydney, bereiken wij Adelaide op vrijdagmiddag 11 februari. Wij komen hier een dag eerder aan dan gepland en het is geen probleem om de kamer voor 1 dag bij te boeken. De Front desk medewerker Grant is zeer behulpzaam. Hij komt oorspronkelijk uit New Zealand maar werkt hier al 20 jaar. Hij is zeer vriendelijk en binnen een paar minuten vertelt hij van alles over zichzelf. Zo is hj zijn carriere begonnen als clown. Om dat te bewjs laat hij zijn tatooe op zijn onderarm zien. Tijdens deze vakantie hebben wij heel bijzonder en vriendelijke mensen ontmoet en hij hoort zeker in die rij thuis. Na een korte uitleg over de stad, en het afzetten van onze spullen, gaan we de stad verkennen.

De winkels zijn op vrijdag tot 22.00 uur open dus alle tijd om naar Randel Mall te lopen (bekendste winkelstraat in Adelaide). Ons hotel is midden in de stad en alle bekende gebouwen zijn op loopafstand. Wij maken een rondje langs het Casino, theater, Convention Centre, Opal Factory (is helaas gesloten), Haigh Chocolates (erg beroemd hier) en flaneren langs de winkels op Randel. Het uitzicht vanaf deze straat naar de Adelaide Hills is heel mooi. De stad is van drie kanten omringd door heuvels en de vierde kant is de zee. In de heuvels vind je de beroemdste wijnhuizen (Barossa Valley). Dit wijngebied slaan wij over (tijdgebrek en onze ervaring in Coonawarra was al heel bijzonder). Er is nog veel te zien maar dat laten wij na een heerlijk maaltijd in een Thais restaurant (alweer, ja) en een Italiaanse gelati over tot de volgende dag.

De tweede dag in Adelaide begint met het joggen langs de Victoria Lake, net vóór ons hotel. Een loopje van driekwartier brengt ons via het park langs de Adelaide Zoo, Adelaide Oval, War Memorial, Government House, University of Adelaide enz. Gisteren heeft hier een zeer belangrijke wedstrijd tussen de aartsrivalen Adelaide United en Melbourne Victory plaatsgevonden, zeg maar een vergelijkbare wedstrijd als Ajax-Feynoord. De ‘voetbal fans' liepen in de middag al joelend de stad in onder begeleiding van de politie. Leuk om de stad zo te verkennen. Na het ontbijt rijden wij naar de Port of Adelaide. Dat is achteraf eigenlijk niets aan behalve dat wij twee dolfijnen zien zwemmen wat natuurlijk bijzonder is omdat ze in het havengebied verblijven. Dan gaan wij naar de Adelaide Shores en Glenelg, de twee bekendste stranden van Adelaide. De eerste plek is stiller maar het tweede strandgebied is vol met leuke winkels en restaurants, veel mensen op straat en er vinden veel activiteiten op het zand plaats. De foto's zeggen al meer dan genoeg. Wij lunchen uitgebreid en daarna rijden wij richting ‘Windy Point'. Het weidse uitzicht vanaf deze hoogte is bijna niet te beschreven. Eigenlijk is Adelaide mooier dan dat wij ons hadden voorgesteld en wij zijn blij dat wij hier twee dagen blijven. Het hotel is ook helemaal naar ons zin.

Vandaag (zondag) staan wij op tijd op want wij vertrekken met de Ghan Train en wij moeten nog de auto inleveren. Maar voordat wij klaar zijn, loeit het brandalarm en ontruimingsbevel. Dit is echt geen geintje want binnen 5 minuten staan 4 loeiende brandweerwagen voor het hotel. Echt, alle mensen staan buiten maar er is geen paniek. De oorzaak blijkt een haardroger te zijn, of die werkelijk in de brand is gevlogen weten wij niet maar goed, wij zijn al snel weer terug in onze kamer en ik kan de blog afmaken. Nou, we weten niet of wij in de bush, bush genoeg mogelijkheid hebben om te internetten. Dus het kan zijn dat wij een paar dagen uit de lucht zijn. Wij blijven natuurlijk genieten en maken veel foto's.

Port Fairy, Mt. Gambier & Coonawarra

De volgende dag begint met een hardloopuurtje richting ‘het eiland' bij Port Fairy. Het is eigenlijk geen eiland maar een apart stuk grond (zeg maar als een blindedarm, ha ha) waar Walibi's leven. Wij nemen per ongeluk de verkeerde afslag en komen aan de andere kant van de haven uit. Dat is het laatste puntje land bij het havenhoofd. Geen Walibis gezien. Oh,ja eerder had ik aangegeven Kangaroos gezien te hebben maar dat is niet het geval. Dat waren ook Walibis, beetje dom, ja, ja. Kangaroos hopen wij te zien als wij naar Kangaroo Island gaan (vlakbij Adelaide) of bij Alice Springs. Na de sportieve activiteit is het douchen en uitchecken want wij gaan naar de volgende plek. Daar voor nemen wij nog een stevig ontbijt bij Rebecca's Cafe en maken wij wat foto's voor Steef en Ruud (boten aan de haven).Helaas horen wij bijhet Visitor Centre dat de weg naar Grampians nog steeds is afgesloten vanwege de wateroverlast en schade aan de wegen aldaar. Als wij daar toch naar toe willen dan moeten wij een behoorlijke omweg nemen. Daar hebben wij eigenlijk geen zin in dus als alternatief besluiten wij richting Mt. Gambier en Coonawarra te rijden. Tussendoor stoppen wij bij Mc Donalds in Portland voor bananenbrood met koffie (als lunch)..Daar verlaten wij de GreatOcean Road en trekken landinwaarts.

Mt. Gambier is bekend vanwege de blue lake, een uit volkaan uitbarsting ontstane krater, midden in de stad. Het water is altijd hemelsblauw behalve gedurende een klein periode in mei wanneer het water grijs wordt. Verder is daar eigenlijk niets te doen dus wij volgen onze weg richting Coonawarra. In Coonawarra, een kleine plaats bekend als dé plek waar ‘premium wijn' wordt geproduceerd. In dit dorp zijn ca. 150 wijnboeren te vinden. Hier gaan wij lekker wijn proeven. Dat lukt deels wel, want de kelders sluiten al tegen vijfuur en wij zijn om kwartover vier aangekomen, snik. Geen man overboord, zou je denken. Wij zoeken gewoon een onderkomen bij een wijnboer en komen terecht bij Chardonnay Lodge. Ik hoor Nathalie al bijna zeggen, mam je houd helemaal niet van Chardonnay. Dat is waar, maar wees gerust, hier schenken zij de lekkerste Cabernet Sauvignon die ik ooit heb gedronken (dat weet ik pas achteraf nadat ik twee glazen wijn bij het diner heb gedronken).

Na 1 overnachting is deze streek besluiten wij richting Adelaide te rijden. Dat is hier ca. 400 km vandaan en wij willen daar twee nachten blijven voordat wij zondag met de Ghan Trein doorreizen naar Alice Springs. De weg naar Adelaide is een redelijk saai stuk dus Theo houdt zijn voet bij het gaspedaal en binnen 3 a 4 uur zijn wij er.