Van mijn geboorteland reizen wij nu door naar mijn land van herkomst. Dit is toch wel heel bijzonder en geeft mij een apart gevoel. Mumbai ken ik niet en ik wil al heel lang hiernaar toe. Deze stad met de ‘slums', bollywood films en de met armoede en rijkdom bezaaide straten, heeft altijd iets mysterieus in zich gehad maar na het lezen van het boek Shantaram (een op waarheid gebaseerd verhaal waarin een gevluchte gevangene uit Australie zijn intrek neemt in Mumbai) ben ik nog meer nieuwsgierig geworden en wil met eigen ogen alles zien. Of je het gelooft of niet, ook hier heb ik een familielid wonen. Het is Sunita, de dochter van mijn moeders broer, dus een volle nicht. Dit is de eerste kennismaking, alleen mijn moeder heeft haar weleens gezien en, dat is jaren geleden. Zij kent mij ook alleen van verhalen of foto's van ons die mijn oom had. Ze is pas 5 dagen geleden getrouwd en ze komt samen met haar man Subhanshu ons ophalen. Wij komen aan om twee uur s nachts van Perth en onze eerste kennismaking is dus Mumbai by night. De straten zijn behoorlijk leeg en hier en daar zie je straathonden. Verder is het rustig. De rit naar het hotel duurt even, daarna met elkaar chai drinken en naar bed. We hebben afgesproken dat ze om 12.00 uur ons komen halen en dan gaan wij Mumbai echt zien.

Zoals altijd is tijd in India een relatief begrip. Een tijdstip afspreken, betekent dat je ook rekening moet houden met wat wij noemen ‘Indian Standard time'. Dat wil zeggen, hou rekening mee dat het later wordt. Wij worden dus om 13.00 uur opgehaald (ipv 12.00 uur). Theo is al zo ingeburgerd dat hij dit anticipeert en had voorspeld. Maar daarna hebben wij in een kort tijdbestek een rit gemaakt via de Marine Drive, de kustlijn van Mumbai via Juhu Beach, Bandra, Worli, Andheri en nog meer wijken. Maar als eerst, stoppen wij bij een Ganpati temple Sidhivinayak. Er wordt uitgelegd dat als je iets nieuws wil beginnen, dan moet je eerst beginnen met een bezoek aan deze temple. Dan zal je project/werk succesvol zijn. Er staat een hele lange rij mensen die allemaal naar binnen willen. Wij hoeven niet in de rij te staan. Een man wenkt naar ons en geeft aan dat als we snel naar binnen willen, dan kan hij dat regelen. Dat kost natuurlijk wat. Dus met een briefje van RS 500,-- , loop je onder begeleiding naar de ingang, geef je je schoenen af bij hem als bewaking en binnen twee telen sta je binnen. Welcome to Bombay and the country of Baksheeh (een vergoeding). Voordat ik de temple binnen loop hoor ik dringend in mijn oor: make a wish, make a wish. Dat doe ik dan maar,...

Daarna rijden wij naar het Hajwali Mosque, Mumbai Derby Race course, Cricket ground at the Central Library Area, Gateway of India, Taj Hotel (waar de terroristen 2 jaar geleden onwijs ravage hebben gericht) Marine Drive, Hanging Garden waar niets hangt (ha ha), langs ongelofelijke lange straten met winkels (en, ik mag nog niets kopen), langs de huizen van heel beroemde Bollywood acteurs zoals Sharuk Khan en Amitabh Bachan, Malaba Hills, en Lockan Area om de zonsondergang via een terras en nog veel meer te zien. 's Avonds eten wij in een Dhaba en drinkt Theo Indian Bier (Kingfisher) en ik neem rode wijn van Cabernet/Shiraz druivensoort uit India (Sula). Beide smaken heerlijk...........uhm.

Ja, we hadden slechts 1 dag in Mumbai maar wij hebben heel veel kunnen zien. Tussendoor kletsen wij natuurlijk veel over allerlei onderwerpen met onze ‘nieuwe familieleden' en wij leren ze kennen als twee zeer ambitieuze jonge mensen met een hart op de juiste plek. Naast hun werkervaring zijn ze lid van een organisatie die zich het lot aantrekt van (straat)honden in Mumbai, Animals matter to me. Al met al een heel leuk ervaring. Omdat wij elkaar nog langer willen zien, spreken wij af dat ze in het weekend ook naar New Delhi vliegen. Wij gaan nu alvast naar Delhi. Ik vond het heel jammer om Australie gedag te zeggen, maar nu ik hier ben, vind ik dit ook heel leuk :-). dit is de laatste etappe van onze bijzondere reis. Nog 1 week te gaan...Wordt vervolgd.